روز جهانی بهداشت، که هر ساله در هفتم آوریل (19 فروردین) گرامی داشته می‌شود، فرصتی است برای تأمل در اهمیت سلامت و تندرستی در سراسر جهان. این روز توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) به منظور افزایش آگاهی در مورد مسائل حیاتی بهداشتی و ترویج اقدامات مؤثر برای بهبود سلامت افراد و جوامع نامگذاری شده است. تاریخچه و اهمیت: سازمان بهداشت جهانی در سال ۱۹۴۸ تأسیس شد و از سال ۱۹۵۰، هفتم آوریل به عنوان روز جهانی بهداشت جشن گرفته می‌شود. هدف از این روز، جلب توجه جهانی به موضوعات مهم بهداشتی و تشویق دولت‌ها، سازمان‌ها و افراد به همکاری برای ارتقای سلامت است. هر سال، سازمان بهداشت جهانی موضوعی خاص را برای تمرکز بر یک جنبه مهم از سلامت جهانی انتخاب می‌کند. موضوعات کلیدی: موضوع روز جهانی بهداشت در سال 2024 “سلامت من، حق من” است. این موضوع به دنبال دفاع از حق هر فرد برای دسترسی به خدمات بهداشتی با کیفیت، آموزش و اطلاعات است. این روز فرصتی برای تمرکز بر اهمیت دسترسی عادلانه به خدمات بهداشتی برای همه، صرف نظر از موقعیت مکانی، اجتماعی یا اقتصادی است. اقدامات و فعالیت‌ها: در این روز، سازمان‌ها و افراد در سراسر جهان با برگزاری کمپین‌های آموزشی، رویدادها و فعالیت‌های مختلف، به افزایش آگاهی در مورد مسائل بهداشتی می‌پردازند. این اقدامات می‌توانند شامل ارائه خدمات رایگان بهداشتی، برگزاری کارگاه‌های آموزشی، و انتشار اطلاعات مفید در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی باشند. روز جهانی بهداشت یادآوری می‌کند که سلامت، حقی اساسی برای همه انسان‌هاست و باید برای دستیابی به جهانی سالم‌تر و عادلانه‌تر تلاش کنیم.

15فروردین1320درگذشت پروین اعتصامی پروین اعتصامی، یکی از برجسته‌ترین شاعران فارسی‌زبان قرن بیستم، شخصیتی یگانه و الهام‌بخش در تاریخ ادبیات ایران است. او در تاریخ ۲۵ اسفند ۱۲۸۵ شمسی در تبریز متولد شد و در تاریخ ۱۵ فروردین ۱۳۲۰ در تهران درگذشت. زندگی کوتاه ولی پرثمر پروین، اثری ماندگار در تاریخ فرهنگی و هنری ایران از خود به جا گذاشت. زندگی و تحصیلات پروین در خانواده‌ای فرهیخته و اهل ادب به دنیا آمد. پدر او، یوسف اعتصامی، یکی از نویسندگان و مترجمان معروف زمان خود بود که نقش مهمی در پرورش فکری و هنری او ایفا کرد. از کودکی، پروین با ادبیات فارسی و عربی آشنا شد و در سایه‌ی آموزه‌های پدرش به دنیای شعر و ادبیات وارد شد. او تحصیلات خود را در رشته‌ی ادبیات فارسی به اتمام رساند و زبان‌های عربی و انگلیسی را نیز فرا گرفت. ویژگی‌های ادبی و محتوایی اشعار پروین اعتصامی تلفیقی از سبک‌های سنتی و محتوای مدرن است. او با بهره‌گیری از سبک مناظره‌ای که در ادبیات فارسی سابقه‌ای دیرینه دارد، به موضوعات اجتماعی، اخلاقی و فلسفی می‌پردازد. در اشعارش، اشیاء بی‌جان، حیوانات و حتی مفاهیم انتزاعی با یکدیگر به گفت‌وگو پرداخته و از دل این مناظره‌ها پیام‌های اخلاقی و فلسفی بیرون می‌آید. یکی از موضوعات برجسته در آثار پروین، عدالت اجتماعی و حمایت از قشرهای ضعیف جامعه است. او در اشعارش به ظلم، نابرابری و فقر پرداخته و برای برقراری عدالت تلاش می‌کند. در عین حال، نگرانی او نسبت به مسائل زنان و حقوق آنان نیز به وضوح در آثارش مشهود است. میراث و تأثیرات با وجود عمر کوتاه پروین، آثار او همچنان الهام‌بخش شاعران و نویسندگان نسل‌های بعدی است. دیوان اشعار او به عنوان یکی از منابع مهم در مطالعه‌ی ادبیات فارسی مورد توجه قرار گرفته و مفاهیم اخلاقی و اجتماعی ارائه شده در آن همچنان به عنوان الگویی برای جامعه‌ی مدرن مطرح است. پروین اعتصامی، صدای عدالت، انسانیت و اخلاق در ادبیات فارسی است. آثار او به ما یادآوری می‌کند که شعر نه تنها ابزار هنری، بلکه واسطه‌ای برای بیان حقیقت و تغییر جامعه است. اگر دوست دارید، می‌توانیم جزئیات بیشتری درباره‌ی شعرهای خاص یا دوران زندگی او بررسی کنیم!  

۲۵ فروردین روز بزرگداشت عطار نیشابوری عطار نیشابوری، یکی از برجسته‌ترین شاعران و عارفان ایرانی، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ ادب و عرفان ایران دارد. هر سال در ۲۵ فروردین، روز بزرگداشت او، این شخصیت والا مقام گرامی داشته می‌شود. این روز فرصتی است برای شناخت بیشتر آثار و اندیشه‌های او که همچنان در فرهنگ و هنر ایران تأثیرگذارند. زندگینامه مختصر فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری در قرن ششم هجری قمری در شهر نیشابور زاده شد. او در کنار شاعری، به حرفه داروسازی مشغول بود و به همین دلیل به “عطار” شهرت یافت. علاقه‌اش به عرفان و مطالعات گسترده‌اش در این زمینه، او را به یکی از چهره‌های برجسته عرفان اسلامی تبدیل کرد. آثار و میراث ماندگار عطار نیشابوری نویسنده و شاعر آثار متعددی است که در زمینه عرفان، اخلاق و فلسفه جایگاه ویژه‌ای دارند. از آثار معروف او می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: منطق‌الطیر: این کتاب یکی از شاهکارهای عطار است که داستان سفر مرغان به سوی سیمرغ را روایت می‌کند. این سفر نمادی از جستجوی عرفانی برای رسیدن به حقیقت و کمال است. تذکرة‌الاولیاء: مجموعه‌ای از زندگینامه‌ها و حکایات عرفای برجسته که تصویری جذاب از عرفان و زهد ارائه می‌دهد. مصیبت‌نامه، اسرارنامه و الهی‌نامه: از دیگر آثار ارزشمند عطار هستند که هر یک نکات عمیق عرفانی و معنوی را دربردارند. جایگاه عطار در عرفان و ادبیات عطار نه تنها به عنوان یک شاعر و نویسنده برجسته شناخته می‌شود، بلکه به عنوان یک عارف نیز مورد احترام است. او با شعرهای خود به بررسی مفاهیم عرفانی مانند عشق الهی، معرفت و جستجوی معنوی پرداخت. زبان و سبک او در شعر، سرشار از سادگی و عمق معنوی است که مخاطبان را به تفکر و تأمل وامی‌دارد. بزرگداشت عطار نیشابوری در ۲۵ فروردین، مراسم مختلفی برای گرامیداشت یاد و آثار عطار برگزار می‌شود. این روز معمولاً شامل جلسات شعرخوانی، سخنرانی‌های علمی و فرهنگی درباره زندگی و آثار او، و همچنین اجرای برنامه‌های هنری است. این بزرگداشت فرصتی است برای زنده نگاه داشتن میراث ادبی و عرفانی این شخصیت بزرگ. عطار نیشابوری نه تنها یک شاعر و نویسنده، بلکه یک راهبر معنوی بود که آثارش همچنان الهام‌بخش افراد زیادی در سراسر جهان است. بزرگداشت او نه تنها یادآور جایگاه والای او در فرهنگ ایرانی است، بلکه فرصتی است برای تأمل در ارزش‌ها و اصولی که او در آثار خود به آن‌ها پرداخته است.

۱۹ فروردین جشن فروردین روز یا فروردینگان جشن فروردینگان یکی از جشن‌های زیبای ایرانیان است که در نوزدهم فروردین‌ماه برگزار می‌شود. این جشن به نام “فروردین روز” نیز شناخته می‌شود و در آن ایرانیان به ستایش فروهرها یا ارواح پاکان می‌پردازند. در آیین زرتشتی، فروهرها به عنوان ارواح پاک نیاکان و پیام‌آوران معنویت و برکت تلقی می‌شوند. جشن فروردینگان فرصتی است برای بزرگداشت این فروهرها و یادآوری اهمیت ارتباط با میراث معنوی و اخلاقی گذشتگان. آیین‌ها و مراسم جشن فروردینگان: این روز با انجام مراسم خاصی همراه است که شامل نیایش، خواندن دعاها، روشن کردن آتش و ارائه نذورات می‌شود. مردم با تزیین سفره‌ها و تهیه غذاهای سنتی، شادی و احترام خود را به فروهرها ابراز می‌کنند. همچنین، بازدید از آرامگاه‌ها و یادبودهای نیاکان بخشی از این مراسم است که نشان‌دهنده احترام به نسل‌های گذشته است. فروردینگان به عنوان یکی از جشن‌های ملی، نمادی از پیوند معنوی و اخلاقی جامعه ایرانی است و نقش مهمی در تقویت فرهنگ همبستگی و عدالت دارد.

۶ آوریل روز جهانی ورزش برای توسعه‌ و صلح است روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح، که هر ساله در ۶ آوریل جشن گرفته می‌شود، فرصتی برای قدردانی از نقش ورزش در ایجاد تغییرات مثبت در جوامع سراسر جهان است. این روز توسط سازمان ملل متحد به منظور افزایش آگاهی در مورد قدرت ورزش در ترویج صلح، توسعه پایدار و همبستگی اجتماعی تعیین شده است. تاریخچه و اهمیت تاریخ ۶ آوریل به این دلیل انتخاب شده است که اولین بازی‌های المپیک مدرن در سال ۱۸۹۶ در آتن، یونان آغاز شد. این انتخاب نمادی از ارزش‌های المپیک، مانند دوستی، احترام و تعالی است که می‌تواند در خدمت صلح و توسعه قرار گیرد. ورزش می‌تواند به عنوان یک ابزار قدرتمند برای ایجاد ارتباط بین افراد و جوامع، صرف نظر از تفاوت‌های فرهنگی، زبانی یا مذهبی عمل کند. این می‌تواند به کاهش تنش‌ها، تقویت اعتماد و ترویج همکاری کمک کند. نقش ورزش در توسعه و صلح ورزش می‌تواند نقش مهمی در زمینه‌های زیر ایفا کند: توسعه اجتماعی: ورزش می‌تواند به جوانان مهارت‌های ارزشمندی مانند کار گروهی، رهبری و احترام به دیگران را آموزش دهد. این مهارت‌ها می‌تواند به آن‌ها در زندگی روزمره و در جامعه کمک کند. سلامت و رفاه: ورزش منظم می‌تواند به بهبود سلامت جسمی و روانی افراد کمک کند. این می‌تواند به کاهش بیماری‌ها، افزایش انرژی و بهبود کیفیت زندگی منجر شود. صلح و همبستگی: ورزش می‌تواند افراد را از زمینه‌های مختلف گرد هم آورد و به آن‌ها کمک کند تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این می‌تواند به کاهش تعصبات، تقویت درک متقابل و ترویج صلح کمک کند. توانمندسازی زنان و دختران: ورزش می‌تواند به زنان و دختران کمک کند تا اعتماد به نفس، استقلال و مهارت‌های رهبری خود را تقویت کنند. این می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا در جامعه نقش فعال‌تری ایفا کنند. توسعه اقتصادی: ورزش می‌تواند فرصت‌های شغلی و اقتصادی جدیدی را ایجاد کند. این می‌تواند به رشد اقتصادی و کاهش فقر کمک کند. فعالیت‌ها و برنامه‌ها در روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح، سازمان‌ها و افراد در سراسر جهان برنامه‌ها و فعالیت‌های مختلفی را برگزار می‌کنند. این برنامه‌ها می‌تواند شامل مسابقات ورزشی، کارگاه‌های آموزشی، نمایشگاه‌ها و رویدادهای فرهنگی باشد. نتیجه‌گیری روز جهانی ورزش برای توسعه و صلح فرصتی برای قدردانی از قدرت ورزش در ایجاد تغییرات مثبت در جهان است. با حمایت از ورزش و فعالیت‌های ورزشی، می‌توانیم به ایجاد جهانی صلح‌آمیزتر، عادلانه‌تر و پایدارتر کمک کنیم.

۱۷ فروردین سروش روز، جشن سروشگان سروشگان، یکی از جشن‌های کهن ایرانی است که در هفدهم فروردین‌ماه برگزار می‌شود. این جشن به نام “سروش روز” نیز شناخته می‌شود و به ایزد سروش، نماد اطاعت، پیام‌رسانی و بیداری در فرهنگ زرتشتی و ایرانی اختصاص دارد. در آیین زرتشتی، سروش یکی از ایزدان محبوب بوده که نقش مهمی در هدایت و ارتباط میان انسان‌ها و اهورامزدا ایفا می‌کرده است. در باورها، سروش وظیفه دارد پیام‌های الهی را به انسان‌ها انتقال دهد و آنان را به سوی حقیقت و نور راهنمایی کند. جشن سروشگان: این جشن با آیین‌های خاصی همراه است که نماد شادی، احترام و نیایش به ایزد سروش و همچنین توجه به ارزش‌های اخلاقی و معنوی است. به طور معمول، مردم در این روز با خواندن دعاها، نذورات و انجام کارهای نیک، ارادت خود را به سروش و اهداف معنوی ابراز می‌کنند. این روز همچنین فرصتی است برای یادآوری اهمیت راستگویی، عدالت و احترام به طبیعت که بخشی از میراث فرهنگی و اخلاقی ایرانیان است. اگر بخواهیم در مورد اهمیت سروشگان در تاریخ ایران و نقش آن در فرهنگ ایرانی بحث کنیم، باید به اهمیت نمادین این جشن در تقویت ارزش‌های معنوی و اخلاقی جامعه اشاره کنیم.

۵ آوریل روز جهانی وجدان است پنجم آوریل، روز جهانی وجدان، فرصتی برای تأمل در ارزش‌های اخلاقی و مسئولیت‌پذیری فردی و اجتماعی است. این روز از سوی سازمان ملل متحد با هدف ترویج فرهنگ صلح، مدارا و احترام به حقوق بشر نامگذاری شده است. اهمیت وجدان: راهنمای درونی: وجدان به عنوان یک راهنمای درونی، به ما کمک می‌کند تا درست را از نادرست تشخیص دهیم و بر اساس اصول اخلاقی عمل کنیم. مسئولیت‌پذیری: وجدان، افراد را در قبال اعمال خود و پیامدهای آن مسئول می‌سازد. همبستگی اجتماعی: وجدان بیدار، افراد را به همبستگی و همکاری برای ایجاد جامعه‌ای عادلانه‌تر و صلح‌آمیزتر ترغیب می‌کند. توسعه پایدار: سازمان ملل متحد با تعیین این روز در تلاش برای ایجاد شرایط پایدار، رفاه و روابط صلح آمیز است. اهداف روز جهانی وجدان: ترویج فرهنگ صلح بر اساس ارزش‌های جهان‌شمول مانند آزادی، کرامت انسانی، عدالت و مدارا. تأکید بر اهمیت وجدان در تصمیم‌گیری‌های فردی و جمعی. تشویق به تفکر و تأمل در مورد مسئولیت‌های اخلاقی. ایجاد شرایط ثبات و رفاه و روابط صلح آمیز و دوستانه مبتنی بر احترام به حقوق بشر. چگونه می‌توانیم روز جهانی وجدان را گرامی بداریم؟ با تأمل در ارزش‌های اخلاقی خود و تلاش برای عمل به آنها. با احترام به حقوق دیگران و ترویج مدارا و همبستگی. با مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و تلاش برای ایجاد جامعه‌ای عادلانه‌تر. با ترویج فرهنگ صلح از طریق آموزش و فعالیت‌های آگاهی‌بخش عمومی. روز جهانی وجدان یادآوری می‌کند که هر فرد می‌تواند با عمل به وجدان خود، نقشی مؤثر در ساختن جهانی بهتر ایفا کند.

۳ آوریل روز جهانی مهمانی است ۳ آوریل به عنوان روز جهانی مهمانی، فرصتی برای تجلیل از شادی، دوستی و گردهمایی‌های اجتماعی است. این روز الهام‌بخش همه ماست تا فارغ از شلوغی‌های روزمره، لحظاتی شاد و بی‌دغدغه را در کنار دوستان و عزیزانمان سپری کنیم. مهمانی‌ها نه تنها بهانه‌ای برای خندیدن و لذت بردن از موسیقی و غذا هستند، بلکه به ما کمک می‌کنند روابط انسانی خود را عمیق‌تر کنیم و خاطراتی ماندگار بیافرینیم. فرقی نمی‌کند که این مهمانی در خانه‌ای صمیمی برگزار شود یا در فضایی عمومی و پرشور، آنچه اهمیت دارد، حس تعلق و ارتباطی است که با دیگران تجربه می‌کنیم. شاید این روز، بهانه‌ای باشد برای برقراری تماس با دوستان قدیمی، برنامه‌ریزی برای گردهمایی خانوادگی یا حتی یک جشن کوچک خانگی با نزدیک‌ترین افراد به قلبمان.

روز امید، ۳ آوریل، نمادی از روشنایی و امیدواری است که با فراز و نشیب‌های زندگی گره خورده. این روز به ما یادآوری می‌کند که حتی در تاریک‌ترین لحظات نیز می‌توان جرقه‌ای از امید یافت. امید نه‌تنها نیرویی است که ما را به آینده می‌راند، بلکه پلی است بین رویاها و واقعیت. این نیرو ما را تشویق می‌کند تا به‌رغم دشواری‌ها به دنبال اهدافمان باشیم و با باور به تغییر، راهی برای بهبود بیابیم. روز امید فرصتی است برای آنکه دورهم جمع شویم و داستان‌هایی از غلبه بر چالش‌ها، دست‌یافتن به موفقیت‌ها، و حتی آغاز مسیرهای جدید را به اشتراک بگذاریم. در این روز می‌توانیم به یکدیگر یادآوری کنیم که هرگز نباید دست از تلاش برداشت و حتی اگر راه سخت باشد، امید همیشه در کنارمان است.

توزیع نابرابر منابع آب شیرین در جهان (+ اینفوگرافی) بر اساس داده‌های بانک جهانی، برزیل با ۱۳ درصد، روسیه با ۱۰ درصد، کانادا و ایالات متحده آمریکا و چین هر کدام با ۷ درصد سهم عمده‌ای از منابع آب شیرین تجدیدپذیر جهان را در اختیار دارند. این پنج کشور جمعاً ۳۵ درصد از منابع آب شیرین کره زمین را کنترل می‌کنند. توزیع نابرابر منابع آب شیرین به یکی از چالش‌های اصلی قرن ۲۱ تبدیل شده است. تنها ۲.۵ درصد آب جهان شیرین است که اکثر آن در یخچال‌ها، کلاهک‌های یخی و آب‌های زیرزمینی ذخیره شده و فقط یک درصد آن قابل دسترس است در ادامه به معرفی کشورهای جهان با بیشترین منابع آب شیرین پرداخته می‌شود. برزیل: غول آب شیرین برزیل بزرگترین سهم آب شیرین تجدیدپذیر جهان را به‌لطف آمازون دارد که تقریباً یک‌پنجم جریان رودخانه‌های جهانی را تشکیل می‌دهد. این منطقه ۶۰ درصد جنگل‌های بارانی جهان و ۱۰ درصد گونه‌های شناخته‌شده حیات را در خود جای داده است. روسیه: ذخایر عظیم آبی آب شیرین روسیه عمدتاً در هزاران رودخانه و دریاچه متمرکز است. دریاچه بایکال به تنهایی ۲۰ درصد آب شیرین غیر یخ‌زده جهان را در خود دارد. کانادا: دریاچه‌های بی‌شمار با داشتن بیش از دو میلیون دریاچه بزرگ و کوچک (حاوی ۸۴ درصد آب سطحی آمریکای شمالی) کانادا سهم بالایی از آب شیرین جهان را داراست. این منابع طبیعی، یکی از دلایل علاقه تاریخی دونالد ترامپ به الحاق کانادا به ایالات متحده عنوان شده است. ایالات متحده: هفت درصد از آب شیرین جهانی ایالات متحده آمریکا با رودخانه‌های بزرگ مانند می‌سی‌سی‌پی، کلرادو و کلمبیا که آب میلیون‌ها نفر را تأمین می‌کنند دارای منابع آب شیرین قابل‌توجهی است. چین: یانگ‌تسه منبع اصلی آب در حالی که جنوب چین با بارندگی‌های فراوان مواجه است، شمال این کشور با خشکسالی دست‌وپنجه نرم می‌کند. رود یانگ‌تسه که آب ۴۰۰ میلیون نفر را تأمین می‌کند، منبع اصلی کشاورزی و صنعت است. اما کنترل جریان رودخانه‌هایی که از چین سرچشمه می‌گیرند، به یک چالش ژئوپلیتیکی برای کشورهای پایین‌دست تبدیل شده است. خبرگزاری  ایمنا